ik heb even wat getypt, zat te dromen en had er gewoon even zin in
:
Ik zat laatst een beetje te dromen op m’n fs1 over wat het rijden nou zo bijzonder maakt.
Motorrijders noemen het wel eens het gevoel van het hebben van vrijheid, maar die noemen hun motor ook het verlengde van hun ego. Maar wat is toch dat gevoel? Vrijheid heb ik ook in m’n auto, muziekje erbij, mooie wegen en je rijdt zo naar de andere kant van het land. Maar toch: als ik een klote dag heb gehad of even teveel aan m’n hoofd heb, ik pak de brommer. En gegarandeerd dat je onderweg ontspannen wordt. Niet als je door de stad gaat rijden, al kan het zelfs daar rustiger worden. Maar vooral de polders en mooie wegen door wat meer afgelegen stukjes land. Ik denk dat het gevoel wat je krijgt niet in een zin te beschrijven is, zelfs niet in 2 of 3 waarschijnlijk. Je moet het voelen. Is het omdat het een bijzonder vervoermiddel is? 50cc, niet bijster veel vermogen en een karakteristiek motor geluid en vooral gevoel. Het zal wel het gevoel zijn. Je zit niet op een oldtimer, nee je zit er in. Je voelt de vibraties van de motor, wat hij wil en wat hij kan. Als je wind tegen heb moet hij meer moeite doen, je moet schakelen en vooral op het juiste moment. Maar je moet ook meer hellen. En juist dan ga je je meer aan je brommertje hechten. Dat is ook het gevoel dat mij het meest van de meeting is bij gebleven. Je brommertje is op dat moment alles wat je hebt. Het brengt je naar huis en naar je bestemming. En tegelijkertijd is hij er voor het plezier. En altijd is hij klaar om te gaan. Mits je hem(of misschien beter haar) de liefde geeft die het verdiend. Verzorg je je brommer goed dan krijg je daar ook wat voor terug, verzorg je hem slecht dan zal hij je in de steek laten. De een doet dat eerder dan de ander. Maar dat maakt ook het bijzondere karakter. Toen ik nog op de flandria reed is hij vlak bij huis kapot gegaan. Ik heb een halfuur gepield maar kreeg hem niet aan de gang. Ik had natuurlijk eerst een beetje de pest in, maar ben toch maar gaan lopen. Thuis was gewoon de condensator te oud om nog goed te werken. Heb de ontsteking vervangen en verzorgd en daarna is er nooit meer wat gebeurd. Met mijn fs1 bijna hetzelfde verhaal: vlak na aankoop een rondje polder, had geen idee hoe hij daarvoor behandeld was maar daar kwam ik gauw achter. Opeens ging het hortend en stotend. Met veel moeite thuis gekomen en wat aan de ontsteking gerommeld. Het probleem bleef tot ik alles vervangen had. Daarna ben ik altijd thuis gekomen. Dit is wat m’n brommer z’n karakter geeft. Bij een ritje ging het steeds slechter, en toch ben ik thuis aangekomen. Net of hij me even naar huis wou brengen.
De meeting maakte het nog bijzonderder: 200km van huis en hier rijd ik dan, met m’n eigen brommertje in terein waar hij totaal niet bekend is. Het allermooiste moment vond ik zonder twijfel het boodschappen halen met niek. We gingen boodschappen doen in milsbeek, de zon stond al laag maar het was warm genoeg om zonder jas te gaan. De terug weg vanuit Groesbeek was het mooist. We moesten de berg bij het pannekoeken huis over. De zon stond werkelijk perfect. Ik keek in m’n spiegel en zag niek rijden. Dat maakte het heel bijzonder, daar rij je dan met een vriend op een fs1 in de avond zien. Genieten met een grote G. De reis terug naar huis was ook mooi, allebei onze brommertjes deden het zonder problemen. Gewoon 200km in 1 dag. Alle bagage erop plus jezelf. En het kon allemaal. Dit is ook de reden waarom ik op vakantie wil met de brommer. Ik heb een band met dat ding opgebouwd en het gevoel van samen ergens heengaan is bijzonder. Het is alles wat je hebt en je moet op hem vertrouwen dat je weer thuis komt. Misschien het gevoel als wat ik vroeger had met de auto (en nu ook wel een beetje met m’n eigen auto) met wassen ging je erin staan in plaats van aan de buitenkant. Allemaal met het vormen van een band te maken. En dat moet nu eenmaal ook met tegenslagen gaan, dat is wat karakter geeft en gevoel. En dat is waardoor je je gedachtes erop kan laten vloeien en je zorgen weg kan laten stromen. Er zijn denk ik maar weinig manieren om beter te ontspannen en te ontstressen dan op 2 wielen.
Trouwens dat gevoel, misschien hebben jullie daar een uitleg voor. Want ik ben wel erg afgedwaald nu. Maar was wel lekker aan het schrijfen..
Vandaar...de gok
Thank U!
