Cobus Carbon schreef:Daar hang je dan, kleine man Te bungelen tussen mijn benen Het bewijs van mijn mannelijkheid De trouw van mijn daadkracht
En je kompaan is dan wel een slappe zak Maar als ik je nodig heb sta jij altijd voor me klaar Fier met rechte nek je kop bomberend geheven Je huid net zo strak getrokken als die van Marijke Helwegen Hoor ik je je lokroep scanderen: roekoe roekoe!
De aderen zie ik van opwinding vollopen En je gaat er voor, jij staat je mannetje Jij maakt jezelf hard voor de zaak
En dat alles ondanks de mishandeling die je sado masochistisch telkens weer ondergaat Als ik aan je blijf trekken Of als ik je weer steek in plaatsen waar niemand dood gevonden wil worden Bacterie rijke mondholtes, een zure sloot, vol in het bloedrood of diep in de shit En als ik je met je kop te vaak en te hard tegen baarmoedermonden, huigen, rectums of roodbruin geklonterde met slijm bedekte bloedstolsels ram
Dat jij dan van de opschudding en opwinding het sperma uit braakt in een zure sloot, schijtzooi of grafmuil Dan weet ik dat je er even klaar mee bent.
Ik koester jou, jij bent mijn held, ik verzorg jou en trek je capuchon naar beneden om je bolletje weer te wassen. Als jij je teveel beïnvloed voelt door je Bob Ross kapsel, scheer ik je tot gabber zodat je weer weet en voelt dat je hard kan stampen. Alles voor jou, Want jij bent mijn held Jij bent mijn idool, ik vind jou de tofste pik die ik ken Want ondanks dat alles houd jij de moed erin En laat jij je koppie nooit te lang hangen.
Ik hou van jou, jij bent mijn alles, mijn heiligdom, ik aanbid jou met heel mijn hart, en daarom leg ik je trots hier op het altaar van de dichtkunst. In nominé pater et Filius, et penis erectus, rammen!