|
In
de Bijlmer stond de FS1 zijn mannetje.
95% van mijn
bromfietsklanten ligt tussen de 16 en 19 jaar, zegt Cees van de
Wijngaard.
En daar verbinden wij de conclusie aan dat zijn assortiment
sterk gericht is op de zwaardere, meer sportieve versnellingsbrommers.
Inderdaad blijkt dat de helft van die 95% voor rekening komt van de
Yamaha FS1.
Zelf in hart en nieren motormensen zijnde, zoeken de
Wijngaards de populariteit van dit model bij hun clienten vooral in de
motorrijwielachtergrond van hun succesnummer.
De beste propagandist is van
de Wijngaard junior, die in het zand als trailrijder z'n
motormannetje staat, maar die op grond van zijn 17 jaren in het
dagelijks verkeer de Yamaha FS1 Pakt. Kwestie van "behelpen" tot die
verlossende verjaardag?
|
|
|
Kijk, motorachtig hoeft
bepaald niet altijd alleen maar op snelheid te slaan. Het zijn meer
zaken als vering, comfort, rijpositie, schakelwijze, afwerking en
acceleratie die bij deze waarderingsnorm een rol spelen.
Superlichte
motorfietsen hebben in Nederland nooit zo'n opgang gemaakt door de
concurrentie van het rijbewijs en de belastingvrije brommer.
Maar importeurs van Japanse merken
zagen met leedwezen hoe op deze wijze technische juweeltjes Nederland
voorbij gingen. Vooral in het geval van deze Yamaha is het inspiratie
van Nederlandse zijde geweest die heeft geleid tot de creatie van de
bromfietsversie. Tal van Europese landen volgden.
We zien op de
foto's even zo vrolijk een beeld van het Noordzeestrand, in de rotsen
langs een Zweeds meer, als op een Frans marktpleintje.
Hier is het de
allure van de machine die trekt, daar het klimvermogen met vier
bergversnellingen, en elders de zuinigheid.
Een recente
proef in de omgeving van Amsterdam met een snelheid van 40 km/uur wees
een verbruik uit van 52,8 op 1 liter brandstof! |
Het geheim van de
trekkracht en economie, zo zeggen de japanners, schuilt in de
membraaminlaat, die deze kleinste Yamaha als (vrijwel) de enige in zijn
branche, gemeen heeft met de allergrootste en snelste tweetakten uit
dezelfde stal, de racers van Agostini en Lanssivuori.
Tekst uit het blad "Motor". Jaren '70.
|
|
|