FS1 forum

ook 12V indouwe?

heb ik nu even ja.
maar kan mijn spanningsregelaar stuk zijn?
ik heb nog 2 reserve, ik heb ze aangesloten op een voedingskastje, met 0.5A, en dan volt opschroeven, dan zouden ze toch op een gegeven moment moeten stoppen met het doorgeven van een hogere spanning? dat doen ze namelijk niet, je kunt er gerust 30 volt overheen zetten...

Even een schema'tje van een vierpolige spanningsregelaar:


Onderstaand schema is eigenlijk vergelijkbaar met een driepolige spanningsregelaar:


Component IC1 (positieve spanningsregelaar voor 6V, vandaar 7806) regelt in dit schema de spanning.
Het is een passief component (maw. het is een dom ding) en het "dissipeert" alles wat boven de 6V komt (zet het om in warmte).
In bovenstaand schema biedt de Trafo een een wisselspanning aan van 9V maximaal die in de diodebrug gelijkgericht wordt, dus de 7806 dissipeert dan maximaal 3V.

Een vereiste bij dit component is dat je hem goed koelt, vandaar de koelribben op de spanningsregelaar.
Als je bij de maximale dissipatiespanning (het verschil dus) de stroom uitrekent (en daarmee het dissipatievermogen, P=UI), dan kan je zelf (via google even opzoeken) het koeloppervlak uitrekenen.

Voordeel is dat je dan een spanningsregelaar hebt voor 1 a 2 euro en de koelribjes (zoals je die bepaald hebt) kan je ook los kopen voor een paar centen.
Dit werkt wel alleen voor DC (gelijkspanning), dus voor je accucircuit. Voor AC heb je weer heel andere techniekjes.

dan zet hij toch maximaal 3V om in warmte? 9-6=3?

ik heb slechts een enkelpolige. hoe kan ik dan zien of de spanningsregelaar werkt?

Ja, inderdaad, tiepvoudt, heb het al aangepast

Maar een enkelpolige wordt in serie opgenomen.
Het zou kunnen dat het een stroombegrenzende weerstand is, maar dan moet dat wel een weerstand zijn met een behoorlijke diameter.

Het kan ook dat het een zg. Zener diode is.
Een Zener diode moet tussen de 0V (massa) en een ader met een hogere spanning.
Wat de Zener eigenlijk doet is voor een bepaald stroombereik de spanning over zichzelf constant houden. Als dat gebeurt dan geldt dit voor alles wat je daarop parallel aansluit.

Dit gebeurt doordat de diode (in principe een soort "eenrichtings-poortje") gaat geleiden op het moment dat de spanning hoger wordt dan de spanning waarop hij regelt.
Dus je maakt een soort regelbare sluiting (geen 0 Ohm, maar altijd meer) tussen 0V en de andere ader, waardoor de spanning geregeld wordt.

Je kan zien of dit werkt door een varierende spanning aan de "ingang" (Ue) aan te bieden en aan de "uitgang" (Us) te meten of deze spanning constant wordt gehouden.

Voor de doormeters de waarden van de spoelen:

Groen: 0,15 ohm
Geel: 0,3 ohm
Zwart: 0,7 ohm

Bobine
Primair (dunne draad): 0,9 ohm
Secundair (dikke draad): 5,7 Kohm

Ik heb al vaker uitgelegd dat het geen 100% gescheiden circuits zijn. Ik verdenk in dit geval de gelijkrichter. Die laat waarschijnlijk helemaal geen stroom door. Koppel de accu bij stationair draaien maar eens los en kijk of het neutraallampje blijft branden of dat de toeter of remlicht het doet.

Voor de 100ex (maar ook omdat heus wel een aardige vent ben): Bij licht aan komt de prik voor zowel licht als voor laden van de gele draad af. Als de spanning alleen naar de lichten gaat omdat of de accu er niet in zit, of omdat de accu niet geladen wordt door kabelbreuk of kapotte gelijkrichter of weerstand in andere verbindingen, dan krijgen de lampjes van sowieso koplamp en in veel gevallen ook achterlicht en tellerverlichting de volle mep voor hun kiezen met pieken van meer dan 30V. Dat trekken ze niet. Als de accu wel in het systeem zit, wordt dit netjes afgevlakt door de accu en blijft alles wel heel. Je verlichting/koplamp brandt dus niet op de accu, maar de accu heeft wel degelijk invloed op de hoeveelheid stroom die ze ontvangen.

Een andere oorzaak is gek genoeg weerstand in de bedrading naar je verlichting toe. Of dat voor hogere pieken kan zorgen weet ik niet precies, maar ik heb gemerkt dat slechte aarding bijvoorbeeld ook lampjes doet klappen. Spookstoringen bevinden zich per definitie in datgene wat je met een (meestal onjuiste) redenering al had uitgesloten als oorzaak.